Tutti ligt popelend te trekken aan haar anker en wij zijn ondertussen ook klaar om dit eiland los te laten. De grote vraag is natuurlijk: waar gaan we heen?

In deze blog neem ik jullie mee in alle afwegingen die we moeten maken voordat we deze beslissing kunnen maken. Zeilen lijkt namelijk vaak romantisch: zo vrij als een vogel, overal heen varen waar je wilt, heerlijk! Maar zo zit de oceaan niet in elkaar. Je kunt niet op elk moment van het jaar elke oversteek maken die je zou willen. Nouja, niet kúnnen… je kunt natuurlijk ook in een bos dwars door de struiken van A naar B lopen maar de meeste mensen kiezen voor het gemak toch de paden. Zo kun je feitelijk gezien altijd overal heen zeilen maar is het zeer aan te raden om rekening te houden met heersende winden, orkaanseizoenen en zeestromingen. Zo voorkom je dat je onnodig risico loopt op heftige stormen en huizenhoge golven.
Ik vind het eigenlijk wel prima dat het zo werkt. De zee moet haar woede soms kwijt dus liever doet ie dat een beetje voorspelbaar zodat wij het kunnen omzeilen. Daarnaast is kiezen tussen een beperkt aantal keuzes altijd makkelijker.

Plannen

Ik val maar gelijk met de deur in huis: een samenvatting van de plannen tot eind volgend jaar. Eerst een plaatje dan een praatje.

We willen in juli/augustus vertrekken richting het westen. We wachten op het moment dat Suzes paspoort binnen is en de boot vertrek klaar. Om te beginnen zeilen we in een dag naar Aruba. Daar willen we de Covid19-situatie in Colombia afwachten en lieve zeilvrienden ontmoeten. Ook is het fijn om onze eerste zeiltocht met Suze niet te lang te maken. Hopelijk na een korte tijd op Aruba, varen we door naar Colombia. We hebben veel zin om daar het binnenland te verkennen. Tot eind 2020 zullen we naast Colombia ook uitgebreid de San Blas eilanden bezoeken. Deze eilanden worden bewoond door Kuna indianen die hun eigen cultuur hebben weten te behouden tussen al het Amerikaanse toeristische geweld in deze regio, dat lijkt ons fantastisch! Uiteindelijk zullen we dan uitkomen in Panama.
Daar zal de grote beslissing vallen of we door het kanaal kunnen naar de Pacific. Het is onze grote droom maar we zullen moeten zien of het financieel haalbaar is. Het kanaal is namelijk erg duur en we zijn destijds uit Nederland vertrokken met geld voor maximaal 2 jaar zeilen. Die zijn nu ongeveer om :).
Als het wel doorgaat willen we in januari/februari door het Panamakanaal. In april zouden we dan kunnen beginnen aan de langste oversteek tot nu toe: ruim een maand non-stop op zee richting Frans Polynesië. Na veel genieten van alle eilandengroepen die dan volgen is het de bedoeling om in december 2021 in Nieuw-Zeeland aan te komen. Als ons geld dan nog niet op is weten we het ook niet meer. We zullen dan hoogstwaarschijnlijk moeten werken om door te kunnen zeilen, of we verkopen Tutti en gaan terug naar Nederland.
Zoals je leest: hoe verder we komen, hoe meer onzekerheden.

Mensen die alles al weten over orkanen en zeilseizoenen hebben nu permissie om af te haken. Voor de rest van de lezers beantwoord ik een paar vragen die wellicht zijn boven komen drijven tijdens het lezen van onze plannen.

Waarom naar Colombia en waarom op dat moment in het jaar?

Wij kiezen ervoor om met de heersende winden mee te varen richting het westen. Veel zeilers ronden de wereld westwaarts in de buurt van de evenaar omdat de wind op die route over het algemeen constant en betrouwbaar is. Er zijn weinig storingen en bovendien duwen de wind en de stroming je de goede kant op. Wel moet je nog steeds blijven nadenken want soms is deze ‘trade wind’ op bepaalde plekken erg sterk, zoals bij de kaap die we moeten ronden om bij Colombia te komen. Hoe verder in het jaar hoe meer de wind daar kan toenemen. Daar wachten we dus liever niet te lang mee.

Waarom pas in april de Pacific op?

Deze enorme plas water, die bijna de helft van de wereldbol beslaat, kun je niet elk moment van het jaar oversteken. Een gedeelte van het jaar komen hier orkanen voor die je maar beter niet kunt riskeren. In de tabel zie je hoeveel orkanen en zware stormen er gemiddeld in een maand voorkomen. Op basis van deze cijfers kun je zien dat het vanaf april mogelijk is om veilige oversteken te maken. Op het kaartje hieronder zie je meest gangbare zeilroutes richting de vele eilanden groepen in de Stille Zuidzee.

De meeste zeilers vertrekken in maart/april uit Panama zodat ze zolang mogelijk van het zeilseizoen kunnen genieten. Natuurlijk is het ook mogelijk om pas in juli de Pacific op te gaan, maar dan heb je slechts vier maanden de tijd om te genieten van het mooiste zeilgebied van de wereld.

Waarom willen we in december in Nieuw-Zeeland zijn en zijn er ook andere opties?

Vanaf december is er weer toenemende kans op een orkaan in de Pacific (zie tabel), dan is het dus slim om een goed heenkomen te zoeken. Daarvoor moet je natuurlijk weten in welk gebied de orkanen voorkomen. Op dit plaatje zie je 150 jaar verzamelde data bij elkaar: de routes en heftigheid van orkanen en tropische stormen.

Het is een geweldig interessant beeld waar je veel over kunt zeggen. Zo zie je dat rond de evenaar geen orkanen voorkomen. Dit komt door de Coriolis krachten. Deze krachten zorgen ervoor dat lucht op het Noordelijk halfrond naar rechts afbuigt en op het Zuidelijk halfrond naar links. Door de vorm en rotatie van de aarde zijn deze krachten bij de polen het sterkst en rond de evenaar het zwakst. Voor een orkaan heb je roterende wind nodig die elkaar opjut tot een soort trechter, dat lukt dus niet rond de evenaar. Daarnaast zie je dat in gebieden waar een koude golfstroom voorkomt (westkust van Zuid-Amerika en westkust van Afrika) er ook geen orkanen zijn. Dit komt omdat een orkaan ontstaat in warm water.
Maar waar hadden we het over? Oja, Nieuw-Zeeland. Als je op de kaart kijkt zie je dat dit land een geschikte plek is om te schuilen omdat het zuidelijk genoeg ligt. Daarnaast is het een fantastisch mooi land, kun je er goed klussen aan je boot en eventueel wat geld verdienen. Zuid-Australië is echter ook een goede optie, of een eiland in Micronesië mits het noordelijk genoeg ligt. Zo’n eiland klinkt natuurlijk heel romantisch maar veel zeilers kiezen er toch liever voor om tijdens het orkaanseizoen ‘vast te zitten’ op een plek waar je je boot kunt repareren en betaalbaar proviand kunt inslaan.

Zouden we nu ook terug naar Nederland kunnen zeilen?

Uiteraard komen we genoeg mensen tegen die denken dat we nu toch wel terug zullen gaan omdat Suze is geboren :). Daar hebben we echter nog niet zoveel zin in en het is ook niet zo makkelijk als het lijkt. We hebben namelijk net het seizoen gemist voor de oversteek terug over de Atlantische oceaan.
Eerst maar weer even een plaatje, van zeestromingen deze keer:

Je ziet hier in het groot weer die Coriolis krachten: een rechtsom draaiend systeem. Zo zie je dat iets ten noorden van de evenaar de stroming ons in februari 2019 van Afrika naar Suriname heeft geduwd. Vandaar ook dat het eerste deel van de route zuidwaarts ging. Met een zeilboot is het niet slim om vanaf Nederland in 1 rechte lijn de oceaan over te steken.
De heersende winden op de Atlantische oceaan komen nagenoeg overeen met de stromingen. Dat kun je goed zien op de site Windy.

De wind die je moet pakken om terug naar Europa te zeilen waait noordelijk. Vanaf Curaçao zouden we dus eerst naar het noord-oosten van de Caraïbische zee moeten en dan met een boog – ’t liefst via Bermuda – richting de Azoren oversteken. Deze oversteek is het beste te doen tussen april en mei.Net als op de Pacific ook weer vanwege orkanen en stormen.
Als we nu besluiten terug te gaan zouden we op z’n vroegst juli 2021 weer in Europa zijn. Nouja, dan kun je toch net zo goed een paar maandjes langer wegblijven en in Nieuw-Zeeland stranden? 🙂

JA JA JA

Bovenstaande teksten klinken allemaal heel stoer en daadkrachtig, maar het blijven natuurlijk plannen. Plannen, zoals velen van ons weten, staan er om bekend dat ze niet altijd verworden tot werkelijke gebeurtenissen. Voor hetzelfde geld zit je ineens vast op een eiland vanwege een wereldwijde pandemie. De afgelopen tijd zijn we gezamenlijk met onze spreekwoordelijke neuzen op de feiten gedrukt: onze plannen kunnen ook zomaar ineens overhoop gegooid worden. We zijn afhankelijk van onze gezondheid, de gezondheid van onze familie, de wereldpolitiek en nog veel meer.
Toch houd ik ervan om plannen te maken en te dromen. Het is goed af en toe tijd te nemen om richting te bepalen: ‘welke kant willen we op, wat vinden we belangrijk?’. Je ontkomt er dan niet aan dat er een verhaal ontstaat: zó zou het mooi en goed zijn.
Om dat verhaal hier op de blog te delen vind ik toch ook wel een beetje spannend. Want stel dat het heel anders loopt… heb ik dan het idee dat ons plan ‘mislukt’ is? Misschien juist omdát we het met zoveel anderen hebben gedeeld? Dat gelukkig niet.
Ik ben me erg bewust van onze nietigheid wat betreft plannen maken. Wij weten heus niet altijd ver van te voren wat het beste voor ons is. Als het eenmaal zover is zal duidelijk worden wat de beste weg is om te gaan. Gelukkig weet ik uit ervaring dat ik ook flexibel en vrolijk het andere paadje insla als het toch anders loopt. Zo groeien mijn dromen vaak mee met de omstandigheden. Hoe fantastisch is het bijvoorbeeld dat je oorspronkelijke plan niet doorgaat maar er wel ineens een prachtige baby in je armen ligt? Dat zijn van die heerlijke momenten waarop het Leven mij verrast!

Ik sluit af met een paar plaatjes van deze weken aan boord. We genieten met volle teugen van ons leuke sociale leven hier. Suze is al goed op weg om een waterkind te worden: ze zwemt intussen als een heus roze waterratje in elk zwembad en elke zee die ze tegenkomt. Bovendien is ze afgelopen zondag gedoopt met oceaanwater in de Fortkerk, wat overigens een geweldig feest was!
Naast het genieten van Suze moet ik toegeven dat het leven hier in de baai wel wat saai aan het worden is. Bart klust aan de boot, ik was luiers… Gelukkig gaan we de komende tijd op wat huizen passen hier op het eiland. Nog even genieten van wat luxe voordat we in ons mini-huisje de wereld weer in trekken :D.