We verlaten bijna het mooie Portugal.
Het land van de vele kerkjes en kathedralen.
Het overdadige bladgoud ketst je vaak tegemoet evenals de grote blauwe tegelpartijen.

In Sesimbra liepen we de zoveelste blauw betegelde kerk binnen. Omdat het nu al zo vaakNormaal gesproken zouden we het na tien minuten wel gezien hebben. Het regende echter dus werden we gedwongen wat langer rond te slenteren. Vreemd genoeg had ik na verloop van tijd helemaal niet door dat de bui overgetrokken was.
Al gniffelend liep ik door de kerk, deze schilder stal mijn hart met zijn 18e eeuwse pop-art.

Wie raadt er het verhaal achter dit lugubere tafereel?

Heeft er ooit iemand Petrus zo hebberig zien kijken met de hemelse sleutelbos in zijn hand?

Een week eerder raakte ik, in een zelfde soort kerk, met een leuke vrijwilliger aan de praat. Over-enthousiast barstte hij los over de blauwe tegelwand: ‘oh, you are Dutch?! These tiles are imported from your country, with a boat!’. De man was kinderlijk verbaasd over het feit dat ze niet waren gebroken onderweg terwijl ik me juist verbaasde over het feit dat alle tegeltjes op de goede plek op de muur waren geplakt.
Hier in Sesimbra bleek die verbazing niet onterecht. Het ging dus niet altijd even vlekkeloos.
Ik beeldde me in hoe dat destijds gegaan zou zijn.

‘Hé Gijs, kan ik misschien twee tegeltjes van jou lenen, ‘k heb er een paar laten vallen’.

Vrijdagmiddag om 17:00: ‘Kom op Gijs, die hoek met dat bloemenschilderij komt niet zo nauw’.

Vrolijk liep ik weer naar buiten. Wat een verademing dat dit gewoon mag bestaan, een beetje gemakzucht hier en daar. De inwoners van Sesimbra zijn vast, hoe dan ook, reuze trots op hun kerk 🙂

Plannen

We staan op het punt om een grote oversteek te gaan maken: van de Portugese zuidkust naar de Canarische eilanden (Lanzarote). We zullen 5 of 6 nachten op zee zijn, de langste oversteek tot nu toe.
Het weer ziet er prima uit, maar uiteindelijk weet je natuurlijk nooit wat je over je heen krijgt.
We zijn ook benieuwd of het ons lukt om 6 dagen goed te blijven eten en slapen. We hopen dat het waar is wat veel zeilers zeggen: ‘na 2 of 3 dagen kom je in een nieuw ritme’.
Bovenal hebben we er gewoon heel veel zin in! Twee jaar geleden hadden we nooit kunnen dromen dat we het lef en de spullen zouden hebben voor dit soort maffe acties 😀

Op de Canarische eilanden gaan we lekker de tijd nemen.  We hebben zin om eens wat langer op dezelfde plek te zijn. Het lijkt ons leuk om een paar keer naar dezelfde kerkelijke gemeente te gaan en om wat meer aan de weg te timmeren als straatmuzikant.