Auteur
Jenneke
Tutti ligt popelend te trekken aan haar anker en wij zijn ondertussen ook klaar om dit eiland los te laten. De grote vraag is natuurlijk: waar gaan we heen? In deze blog neem ik jullie mee in alle afwegingen die… Lees verder →
Ik leg het kleine propje mens voor het eerst op ons eigen bed. En dan komt opeens het diepe besef: deze reis gaat nooit meer hetzelfde zijn!Ik kan me niet meer goed voorstellen hoe gelukkig we waren op Tutti zonder… Lees verder →
Middenin deze woelige tijd staan er hier dingen te gebeuren die zich niet laten tegenhouden door een pandemie.Over een aantal weken zullen we hoe dan ook met z’n drieën zijn. We hebben er veel zin in en laten jullie graag… Lees verder →
Als zwangere krijg je die vraag vaker dan ooit: ‘hoe voel je je?’. En dan bedoel ik echt de oprechte versie waarbij mensen je geïnteresseerd aan blijven kijken totdat je een uitgebreid antwoord hebt geformuleerd. Ik geniet van die momentjes,… Lees verder →
Vlak voor de feestdagen lag opeens twee-derde van de Tutti crew in het ziekenhuis, dat was niet helemaal de bedoeling. Voor mensen die geïnteresseerd zijn in het Curaçaose ziekenhuisleven: hierbij mijn dagboek. Maandag 16 decemberAl dagen loop ik met een… Lees verder →
Wat een overweldigend aantal reacties op onze vorige blog, dank jullie wel! Fantastisch om te merken dat zoveel mensen meeleven met ons nieuwe avontuur. Hierbij een iets uitgebreidere blog dan de vorige keer. We krijgen dus een baby!Na acht jaar… Lees verder →
. . . . . . We krijgen een baby! . . . . . . .
We zeilen intussen al een poos rond in het land ‘St. Vincent and the Grenadines’. Begonnen bij de Grenadines en nu in St. Vincent. Dit gebied heeft vele gezichten. Het meest voor de hand liggende gezicht is dit: Hier genieten… Lees verder →
VrijdagWe trekken wat melancholisch ons anker uit de Surinaamse klei. Lang hebben we getwijfeld wat we zouden doen: met veel gedoe ons visum verlengen in het buurland of er gewoon vandoor gaan. Uiteindelijk is het toch het laatste geworden maar… Lees verder →
Al jakkerend op mijn vouwfiets jaag ik over de Zwarte weg richting het station. In mijn rechterhand wankelt een kop thee die ik nog persé op wilde drinken, mee gegrist van de ontbijttafel. Na wat half lauwe slokken gooi ik… Lees verder →