‘Lanzarote’: hoe spreek je dat eigenlijk uit? Als we het proberen horen we een fout Rotterdams accent. Het lijkt hier in geen velden of wegen op Rotterdam: vulkanische uitgestrektheid met af en toe een toeristisch oord.
We hebben bijna een maand op dit eiland doorgebracht en nog steeds niet het hele eiland gezien. Hieronder de vijf plekken die we wél gezien hebben.
(als je op foto’s klikt worden ze groter)
1 – Arrecife
Een heerlijke ankerplaats waar we met verschillende boten contact hebben. Koffie tijd, wijntje, of gewoon uren praten over het leven en het zeilen.
Om Tutti heen leren kinderen zeilen in optimisten. Soms krioelen er wel 12 bootjes om ons heen. Op open zee gaan de grotere jongens loeihard. Als wij aan een rif denken, doen zij de spinaker op. De echte mannen racen voor de prijzen. Ik (Bart) ga met twee andere Nederlanders het water op met één van hun boten. Terwijl de wedstrijd in volle gang is genieten wij op de boot, dobberend langs het speelveld, van vers gevangen vis en drank. Het is dinsdagmiddag. Is dit mijn nieuwe leven?
En dan gaan we eindelijk op straat spelen. We doen heus ons best, maar de timing is slecht. Winkels dicht, weinig mensen op straat en toeristen houden zich verscholen. Bovendien waait het erg. 0 euro verdiend. Wel goed gespeeld.
2 – Timanfaya National Park
Met Marcel kunnen we het goed vinden op de ankerplaats. Hij is het type zakenman die we in het normale leven nooit zouden tegenkomen. Nu praten we honderd uit over zeilen, gelezen boeken, politieke kwesties en drinken we elkaars wijnflessen leeg. We huren samen een auto en bezoeken het National Park. Een bijzonder landschap met vele vulkanen en vreemde kleuren. De kamelen wachten geduldig op toeristen. Wij slaan ze over.
Soms lijkt het op de woestijn, soms op Mongolië en vaak op de maan, al zijn we daar nooit geweest. Helaas mogen we niet zelfstandig het park in, maar moeten we in een bus. Potverdorie. Na een korte tijd verlaten we het park met een gevoel ‘Zijn we er tóch weer ingetrapt’.
Voorts gaan we met de auto naar de kust om zo langs de achterkant van het National Park te wandelen. Alleen de sterkste planten weten te overleven tussen al het lavagesteente. En natuurlijk mijn vrouw.
Ten slotte langs een lokale wijnproeverij. De druiven worden verbouwd op de dorre grond en elke struik heeft een muurtje ter bescherming tegen de wind. Al die muurtjes fraaien het kale landschap wel op.
3 – Beklimming Monte Corona
Twee dagen later gaan Jenneke en ik met de bus en liftend naar het noorden van Lanzerote. (Een avontuur over land is pas echt geslaagd, volgens Jenneke, als we gelift hebben.) We beklimmen aldaar de hoogste vulkaan en dalen vervolgens af in de krater. Erg indrukwekkend. We proberen ook rond de krater te lopen maar na een kwart wordt het te gevaarlijk en dalen we aan de andere kant de vulkaan weer af. Waarom zijn we onze bergschoenen vergeten, terwijl die keurig in de boot liggen?
Na de afdaling komen er dikke grijze wolken het dal in rollen. We kunnen nergens fatsoenlijk schuilen dus gaan zielig met een stuk plastic en een zwembroek op ons hoofd staan liften. Na een wanhopig gebaar van Jenneke stopt er gelukkig al snel een auto die ons meeneemt.
’s Avonds gaan we uit eten. Is dat niet duur? Nou, kijk we hanteren de volgende strategie. We plannen een aantal dingen die geld kosten, laten het gaandeweg de dag schieten en gaan vervolgens van het uitgespaarde geld uit eten.
4 – Puerto Calero en Playa Quemada
Na bijna drie weken zonder haven is het hoog tijd om het water bij te vullen. Puerto Calero heeft plek in de haven. Twee dagen genieten we daar even van walstroom, wasmachines en douches op zonne-energie. Dat houdt in dat je op een zonnige dag wel warm water hebt en op een gure regendag niet. Na die twee dagen zijn we iets verder gevaren naar een mooie ankerplek tussen de kale bergen met veel wandel mogelijkheden. Aan ‘t eind van de middag lopen we langs de steile kust naar het dichtstbijzijnde dorp om even wat boodschappen te doen. Uur heen, uur terug.
Na een paar dagen liggen we er met drie Nederlandse boten en drinken weer koffie en wijn op elkaars schepen. We hebben zelfs een ochtend regen, het lijkt wel november. We zitten tijden te lezen met koffie en chocola.
De palmbomen aan de kust worden kunstmatig in leven gehouden. Als de mens niets doet ziet het landschap eruit als de panorama foto. Soms hebben we het gevoel alsof we in de alpen lopen op 3.000 meter hoogte. Af en toe zien we een paar geiten. Voor de rest geen wegen of steden in deze hoek van het eiland.
5 – Playa Blanca
In Playa Blanca maak ik het onderwaterschip weer eens schoon. Zondag gaan we naar een internationale kerk waar de Britten duidelijk de overhand hebben. We zingen luidkeels met YouTube mee. Na de dienst koffie in een barretje naast de kerk. Gezellige mensen.
Sinds lange tijd houden we windy.com weer nauwlettend in de gaten. We willen namelijk graag oversteken naar Gran Canaria. Las Palmas is een goede stad om inkopen te doen en te klussen aan de boot. Daarnaast komen er wel drie keer in December vrienden en familie naar Gran Canaria: gezellig!
Maandagmiddag laten we Lanzarote achter voor een zeiltocht van een etmaal. De wind is rustig en wij ook. We doen nauwelijks ons best om de maximale snelheid uit de boot te halen. Voor de tweede keer ervaren we iets van kalmte tijdens een oversteek in plaats van ‘er zo snel mogelijk willen zijn’.
En nu?
Op dit moment liggen we in Las Palmas op Gran Canaria. Las Palmas was in de eerste plaats een lichte teleurstelling. De stad is groot en druk, de ankerplaats vrij vol en langs het strand loopt een drukke autoweg. Hoe kunnen we ons zo verkeken hebben? De volgende dag kijken we in de pilot naar goede alternatieven. Maar die vinden we niet. Het zuiden heeft weinig beschutte ankerplaatsen (waar we steeds meer waarde aan hechten) en kleine stadjes die vooral toeristisch zijn. Goed, dan blijven we hier wel liggen. Voordelen zijn er ook: goedkope haven om de hoek, veel watersport winkels en veel livemuziek. Bovendien hebben we een goede wandelgids gekocht. De stad mag dan druk en vol zijn, wij gaan vooral genieten van het groene en bergachtige binnenland. En natuurlijk van alle bezoek die komt.
Plannen
Ja, we komen er voor uit: de spreekwoordelijke kogel is door de figuurlijke kerk: ons plan is om begin volgend jaar samen de oceaan over zeilen!
In november wisten we nog niet zeker of we dit wel wilden, maar sinds we hier zijn is de overtuiging dat we het willen en aandurven langzaam gaan groeien.
We vieren oud&nieuw met veel andere Nederlanders op Gran Canaria en zullen dan richting de Kaapverdische eilanden gaan. Na die oversteek van zo’n zeven dagen is het nog ‘maar’ drie weken varen naar Suriname. Die eerste oceaan oversteek zal ergens in februari plaats vinden, als er geen ijs ligt ten minste.
6 januari 2019 op 5:23 pm
Woooh! Succes met de oversteek!
26 december 2018 op 12:39 pm
Hi Bart en Jenneke,
Wat leuk om jullie verhaal en foto’s te zien. Jullie genieten.
Fijn ook dat jullie in deze tijd ook nog familie en vrienden ontmoeten. Ook al zit je ver weg je blijft onderdeel van je geliefden.
Een veilig en zee vaardig nieuw jaar toe gewenst!
17 december 2018 op 11:26 pm
Hallo beiden, jullie doen wat ik graag had willen doen. Te lang gewacht, nu 70 jaar jong dus helaas. Ik ging wel een jaar of 5 naar het vertrek van de ARC kijken. En combineren met eilandbezoek. Aanrader? De imposante westkust naar het zuiden rijden. Geniet van jullie reis en ik blijf jullie volgen. Fijne feestdagen toegewenst.
19 december 2018 op 3:07 pm
Ha Kees,
Leuk dat je ons volgt en even wat van je laat horen 😀
Wat bijzonder dat je zo vaak hier bent geweest voor de ARC, het is inderdaad een heel mooi eiland.
Als we in het westen zijn zullen we zeker even een stukje langs de kust rijden, dat ziet er op de kaart al erg tof uit.
Jij ook goede feestdagen gewenst, groetjes uit Las Palmas!
12 december 2018 op 6:45 pm
Wat een geweldig avontuur en prachtige foto, s voor jullie heelfijne feestdagen en een gezegend 2019 .groetjes .ook van Berry en Eppe
19 december 2018 op 3:18 pm
Dank voor jullie goede Feestdag-wensen! Jullie ook het allerbeste de komende weken, groetjes!
12 december 2018 op 3:58 pm
12 december 2018
Hallo Bart en Jenneke
Wat een mooi verslag ik heb weer genoten, ik was gisteren al eens aan
het zoeken geweest om te kijken of jullie op de de zelfde plaats lagen,
maar leuk om te zien wat jullie allemaal gedaan hebben en zo kerst en oud
en nieuw ver bij ons vandaan zijn . Fijn dat jullie daar visite krijgen dat is altijd leuk na zo,n lange tijd . Wens jullie een hele fijne tijd en gezegende feestdagen.
19 december 2018 op 3:19 pm
Dankje Grietje, jullie ook mooie dagen gewenst. Ja en je moest even geduld hebben hè, we liggen deze maanden lekker heel lang op dezelfde plek 🙂 Doegdoeg!
12 december 2018 op 3:03 pm
Ha Jenneke en Bart,
Wat zijn we blij dat we weer iets te lezen van en over jullie hebben!
Wauw…wat een prachtige foto’s! En weer hele mooie woorden…en grootste plannen straks in het nieuwe jaar!
Zag ik daar op een foto de vader van Bart???
Ik ben wel jaloers op die korte broeken en t-shirtjes…..
He, wij wensen jullie goede feestdagen toe!
Liefs, Wilma (en natuurlijk ook van Rob).
19 december 2018 op 3:10 pm
Ha Wilma en Rob,
Ja dat was wel weer even geleden hè, we zeilen lekker sloom deze maanden 🙂
En ja dat was Jan inderdaad! Hij is samen met Sharon hier voor een week heen gevlogen, heel leuk om ze weer even om ons heen te hebben.
Ondanks de kou veel ‘kerstdagen-warmte’ gewenst samen! liefs!
Jenneke
12 december 2018 op 1:11 pm
Bart, Jenneke,
Mooi geschreven
Wat een avontuur!
Wat een ander leven dan hier in Zwolle
Heb het goed met elkaar
Gods zegen toegewenst
19 december 2018 op 3:17 pm
Dankje Wim! Jij ook alle zegen de komende tijd met de feestdagen.
Fijn dat je zo met ons meeleeft, groetjes!
12 december 2018 op 8:27 am
Moi Bart en Jenneke .
Wedetom een mooi verslag met prachtige photo”s
Zag zelfs joiw Pa , mojn broer Jan nog in beeld en in z’n element .
Gebruik sinfds kort de app Findship waarmee ik elk schip met actieve AIS waar ook ter wereld kan opsporen . Kon jullie niet vinden .Of hebben jullie geen AIS ?
Lag zelf in 1983 in Las Palmas . Onderweg van Kaapstad naar Bristtol op een mailboot om St Helena te beboorraden .
Gegroet
Herman Bali
11 december 2018 op 10:36 pm
Hey Bart en Jenneke!
Leuk verslag weer, meegenoten tijdens het lezen en van de prachtige foto’s!
Wij misten jullie contact/verslag al, maar nu weer helemaal bij.
Een heel fijne december maand en geniet van de kerstdagen, zonder de verplichtingen van spelen spelen en nog eens spelen 🙂
Hartelijke groeten, André en Susan
11 december 2018 op 9:56 pm
Weer prachtig weergeven…wat een avontuur…groetjes van uit een herfstig Nederland en hele fijne feestdagen toe gewenst…Roelie